خلاصه ای از یادداشت علي علوي در روزنامه جوان که انتقادات تندی را نسبت به بزرگمهر حسین پور وارد کرده است: فيلسوفان جمله‌اي دارند كه آن را مثل پاك‌ترين يافته ذهني خود به يكديگر قرض مي‌دهند و بر آن اتفاق دارند. آنها مي‌گويند: «غايت وجود تو همان چيزي است كه دغدغه آن را داري.» بر اين اساس جنس و غايت وجودي كسي كه براي سگ‌ها، احساس دارد اما براي دسته‌اي از انسان‌هاي به فلاكت افتاده، معتقد است كه بايد آنها را عقيم كرد تا نسلشان بر افتد، نمي‌تواند از جنس و غايت وجودي انسان‌ها باشد بلكه بيشتر به جنس و غايت وجودي همان سگ‌ها مي‌ماند.
كسي پيدا مي‌شود و مي‌گويد: «دولت نبايد پول ما را خرج بچه‌هايي كند كه از كارتن‌خواب‌ها به دنيا مي‌آيند و بايد آنها را عقيم كرد.» همين فرد براي سگ‌ها دغدغه‌اي بسيار فراتر دارد كه حتي حاضر نيست ببيند مردم در فحش دادن، گاهي از واژه سگ استفاده مي‌كنند.
عده‌اي معتقدند همه اين حرف‌ها كاملا تحت تأثير پست ترين تفكرات نژادپرستي رايج در كشورهاي غربي است.
حال در مقابل كساني هم هستند و در همين چند روز اخير ابراز نظر كرده‌اند كه حاضر نيستند مالياتشان خرج كسي شود كه انديشه عقيم كردن بينوايان را دارد و دغدغه‌اش در زندگي «فحش نشدن سگ» است. اين عده مي‌گويند چنين جانور خطرناكي را بايد عقيم كرد تا نسل اين تفكرات ضد بينوايي قطع شود. در اينجا با اين نزاع عقيم كردن‌ها بايد چه كرد؟! بعيد است كه بتوان بين اين دو گروه مصالحه كرد. آن كس كه مي‌گويد بايد كارتن‌خواب‌ها و گورخواب‌ها را عقيم كرد، با صراحت از مخالفان خود مي‌خواهد كه «حرف‌هاي سطحي و بدون دانش نزنند.»
اما دسته دوم كه مي‌گويند بايد همين آدم را – و زنش را كه هيزم كش افكار اوست – عقيم كرد تا نسل اين تفكرات ضد بشري قطع شود، سخن گفتن وي از «دانش» را تهوع آورترين بخش اظهارات او مي‌دانند كه حتي از اصل انديشه او در عقيم كردن كارتن خواب‌ها نيز تهوع آورتر است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
